Incoterms explained: all you need to know about terms of delivery
اینکوترمز شرحی است: بر تمام آن چیزی را که نیاز دارید درباره شرایط تحویل بدانید.
International trade and logistics are complex. Countries have different laws and regulations and it is really challenging to understand and follow them. Therefore, standardized global rules called terms of delivery (شرایط تحویل), also known as Incoterms, have been set in place(معنی: وضع شد) .
تجارت بین الملل و مدیریت و پشتیبانی باربری مقولات پیچیدهای هستند. در هر کشوری قوانین و مقررات متفاوتی حاکم است و شناخت و پیروی از آنها واقعاً سخت و دشوار است. از اینرو قوانین جهانی استانداردی با عنوان شرایط تحویل، یا همان اینکوترمز، وضع شد.
The Term of Delivery is the standard contract used to define responsibility and liability between the seller and the buyer for the shipment of goods. Simply put, the term of delivery determines how far along into the process the supplier will ensure that the goods are moved and at what point the buyer takes over the shipment process.
شرایط تحویل همان قرارداد استانداردی است که تعهدات و مسئولیت فروشنده و خریدار را برای حمل کالا شرح میدهد. به زبان ساده، شرایط تحویل تعیین میکند که فروشنده تا چه فاصلهای جابجایی محموله را تضمین میکند و از کدام نقطه به بعد فرایند حملونقل به عهده خریدار است.
There are two main aspects to consider:
Till what point the seller covers the freight costs and from where the buyer pays for transport?
To what point the risk of damaging or losing the cargo is for the seller and from where for the
buyer?
دو چشمانداز اصلی مد نظر در اینجا به قرار زیر است:
- تا کدام نقطه فروشنده کرایه حمل را به عهده میگیرد و از کدام نقطه به بعد، خریدار کرایه حمل را میپردازد؟
- تا کدام نقطه مسئولیت خطر تلف شدن و آسیب دیدن کالاها را فروشنده به عهده میگیرد و از کدام نقطه به عهده خریدار است؟
بعلاوه، برخی از اینکوترمزها تعیین میکنند که آیا محموله نیاز به بیمه دارد یا خیر
What are Incoterms?
Incoterms are something everyone shipping goods internationally will encounter sooner or later. Short for International Commercial Terms, Incoterms are a set of pre-defined commercial terms which relate to international commercial law. These terms determine the rights and obligations of the parties involved in the purchase or sale of goods.
اینکوترمز چیست؟
اینکوترمز چیزهایی هستند که همه افراد درگیر در مسائل حملونقل بینالملل کالا دیر یا زود با آن مواجه میشود. اینکوترمز یک کلمه اختصاری برای عبارت “اصطلاحات تجارت بینالملل” است. قواعد اینکوترمز مجموعهای از اصطلاحات تجاری از پیشتعریف شده است که به قوانین تجارت بینالملل مربوط میشود. این شرایط، حقوق و تعهدات طرفین درگیر خرید یا فروش کالا را تعیین میکند.
Why are Incoterms necessary? Because international trade and logistics are complex and countries have different laws and regulations, which are often challenging to understand and follow. International shipments thus run the risk of differing interpretations of rules in different countries.
چرا اینکوترمزها ضروری هستند؟ بخاطر اینکه تجارت بینالملل و سازماندهی و مدیریت باربری مقولات پیچیدهای هستند. در هر کشوری قوانین و ضوابط متفاوتی حاکم است و اغلب مواقع شناخت و پیروی از آنها سخت و دشوار است. از اینرو، حملونقل بینالملل با خطر تفسیرهای متفاوت از قوانین کشورهای مختلف روبرو است.
To make international shipping more understandable for both buyers and sellers, standardized global rules called terms of delivery or Incoterms have been set in place.
برای آنکه حملونقل بینالملل برای هر دو طرف فروشنده و خریدار مفهوم و قابل درک شود، قوانین جهانی استانداردی با عنوان شرایط تحویل یا قواعد اینکوترمز وضع گردید.
قواعد تجاری بینالملل چگونه بکار میآید؟
How are International Commercial Terms used?
اینکوترمز را با عنوان مجموعه اصطلاحات سه حرفی میشناسند که بیشترین کاربرد آنها در قراردادهای فروش بینالملل است. این قواعد در قراردادهای فروش قید میشود تا یک راهکار استاندارد برای هزینههای تحویل، خطرات و مسئولیتها ارائه شود. هنگامی که کالا در سطح بینالملل جابجا میکنند، بسیار حائز اهمیت است که از معنای شرایط متفاوت تحویل آگاه باشیم.
Incoterms can be recognized by a set of three-letter terms most commonly present in international contracts for the sale of goods. These terms are incorporated into(معنی: قید کردن) sales contracts to provide a standard solution for delivery costs, risks and responsibilities. When shipping goods internationally, it is thus important to be aware of the meanings of different terms of delivery.
اینکوترمز را با سه حرف علامتگذاری میکنند که نام محل نیز به دنبال آن میآید. بعنوان مثال CIF لندن. این علایم به خریدار و فروشنده اطلاعاتی درباره قوانین، مخاطرات و هزینههای تحویل به محل میدهد. به منظور شناخت معنی قواعد اینکوترمز، ابتدا باید با انواع متفاوت این قواعد آشنایی داشته باشیم.
Incoterms are marked by three letters followed by a location: i.e. CIF London. This gives the buyer and seller information about the rules, risks and costs of the delivery as to the location. In order to understand the meaning of these Incoterms, we must first understand the different types of Incoterms.
درمجموع 11 قاعده وجود دارد که شرح میدهند در معاملات بینالملل چه کسی برای چه چیزی مسئول است و این قواعد عبارتند از EXW، FCA، FOB، FAS، CPT، CIF، CFR، CIP، DPU، DAP و DDP. قواعد متفاوت اینکوترمز برای انوع مختلف حملونقل کاربرد دارد.
In total, there are 11 rules that define who is responsible for what in international transactions: EXW, FCA, FOB, FAS, CPT, CIF, CFR, CIP, DPU, DAP, and DDP. Different Incoterms are used for different types of transportation.
According to transportation, these terms are divided into two categories:
بر اساس نوع حملونقل، این اصطلاحات به دو گروه تقسیم میشوند:
EXW, FCA, CPT, CIP, DPU, DAP, and DDP are used for all transportation types (ocean freight, road freight, rail freight, air freight)
FAS, FOB, CFR, and CIF are only used for ocean freight
- شرایط EXW، FCA، CPT، CIP، DPU، DAP و DDP برای تمامی انواع حملونقل کاربرد دارند (باربری دریایی، باربری جادهای، باربری ریلی، باربری هوایی)
- شرایط FAS، FOB، CFR و CIF فقط برای باربری دریایی کاربرد دارند.
What is the latest version?
آخرین نسخه قواعد اینکوترمز کدام است؟
The newest set of Incoterms known as Incoterms 2020 is the ninth official version of Incoterms and was published on September 10, 2019. The International Chamber of Commerce published the first work on international trade terms in 1923, but the first Incoterm was officially published in 1936 and updated in the years to come.
جدیدترین مجموعه از قواعد اینکوترمز، یعنی همان اینکوترمز 2020، نهمین نسخه رسمی از قواعد اینکوترمز است که در تاریخ 10 سپتامبر 2019 منتشر شد. اتاق بازرگانی بینالملل اولین نسخه از اصطلاحات تجارت بینالملل را در سال 1923 منتشر کرد ولیکن اولین نسخه از قواعد اینکوترمز به شکل رسمی در سال 1936 منتشر شد و در همان سال بهروزرسانی شد.
Why are these terms important?
چرا این اصطلاحات مهم هستند؟
While Incoterms are used to provide clarity about the transaction and international shipment rules, they can seem difficult to understand at first glance. To a layman, ‘CIF Incoterms’ might not mean much. Third-party logistics companies deal with Incoterms every day, but it’s very important that both the buyer and seller understand exactly what they are signing when agreeing to an international sales contract.
گرچه قواعد اینکوترمز به معاملات و قوانین حمل بینالملل شفافیت و وضوح میبخشد، ولیکن این قواعد در نگاه اول به چشم دشوار میآید. شرکتهای مدیریت و پشتیبانی که به عنوان شخص ثالث عمل میکنند با این اصطلاحات هر روز سروکار دارند؛ ولیکن، برای یک شخص معمولی، “قاعده CIF” ممکن است چندان معنی و مفهومی نداشته باشد. با اینهمه بسیار حائز اهمیت است که هر دو طرف خریدار و فروشنده دقیقاً بدانند که وقتی بر سر یک قرارداد فروش بینالملل به توافق میرسند، چه چیزی را امضاء میکنند.
Additionally, some Incoterms determine if the cargo needs to be insured. Not understanding Incoterms means that you might end up with a much larger shipment cost than originally planned. As such, Incoterms are and should always be taken into account when calculating freight rate estimations.
بعلاوه برخی از قواعد اینکوترمز تعیین میکنند که آیا کالا نیاز به بیمه دارد یا خیر. نداشتن شناخت کافی از قواعد اینکوترمز به این معنی است که شما احتمالاً زیر بار هزینههای حملی بروید که در اصل بر عهده شما نبوده است. به همین علت قواعد اینکوترمز باید همیشه به هنگام برآورد نرخ باربری در نظر آید.
CFR, CIF and FAS Incoterms for example require the buyer to pay all costs at the port of destination and organize transportation from the port to the final destination. Unaware buyers might assume that the shipment will be delivered to the final destination and must deal with a bad surprise when the shipment arrives at the port of destination.
قواعد CFR، CIF و FAS به عنوان نمونه میطلبند که خریدار تمام هزینه را در بندر مقصد بپردازد و حملونقل را از بندر مبدأ به مقصد نهایی مدیریت و سازماندهی کند. خریدار ناآگاه ممکن است فرض نماید که محموله به مقصد نهایی تحویل نخواهند داد. وقتی که محموله به بندر مقصد برسد، به یقین شک سختی به این فروشنده وارد میشود.
مثال:
For a shipment from London to Shanghai, Incoterm CIP Shanghai will mean that the UK seller will be responsible for transporting the goods to the destination assigned by the buyer, in this case, Shanghai. The risk, however, is transferred to the buyer upon loading the goods from the seller’s premises. According to CIP Incoterm, the seller must also insure the goods while transit in the buyer’s favour.
برای محمولهای که از لندن به شانگهای میرود، اینکوترمز CIF شانگهای به این معنی است که فروشنده انگلیسی مسئول حملونقل کالا به مقصد مورد نظر خریدار، در اینجا شانگهای، است ولیکن با بارزدن کالا از محل مستقلات فروشنده (محل کار فروشنده)، این مسئولیت خطر به خریدار منتقل میشود. طبق قاعده CIP، فروشنده همچنین باید کالای در حال حمل را به نفع خریدار بیمه کند.
If the goods happen to be damaged upon arrival and the seller’s insurance reimburses the buyer because that was in the CIP contract. Under CPT, the buyer would carry the loss themselves.
چنانچه به کالا بر حسب اتفاق آسیبی وارد شود، بیمه فروشنده خسارت خریدار را جبران میکند. زیرا که قرارداد تحت قائده CIP است و طبق این قائده خریدار خود خسارت را به عهده میگیرد.
Four types of Incoterms
Thus it is important to understand the Incoterms related to your international shipment. For that, we must understand how Incoterms are read and what they mean. In general, Incoterms can be grouped into four categories according to the responsibility they place on the seller and buyer:
“C” terms (CFR, CIF, CPT, CIP) – Seller or manufacturer is responsible for contracting and paying for carriage of the goods, but not responsible for additional costs or loss of goods once they have been shipped.
“D” terms (DPU, DAP, DDP) – Seller or manufacturer is responsible for all costs and risks associated with delivering goods to the destination. Most responsibility is on the seller.
“E” term (EXW) – Only term where seller or manufacturer makes goods available at his own premises to the buyer. Least responsibility on the seller.
“F” terms (FCA, FAS, FOB) – Seller or manufacturer is responsible for delivering the goods to a carrier named by the buyer.
چهار گروه قواعد اینکوترمز
با این تفاسیر، اهمیت دارد که قواعد اینکوترمز مربوط به حملونقل بینالملل خود را بشناسید. به این منظور، باید از نحوه خواندن قواعد اینکوترمز سر دربیاوریم و معنای آنها را بشناسیم. در کل، قواعد اینکوترمز طبق مسئولیتی که بر عهده فروشنده و خریدار میگذارد به چهار گروه تقسیم میشود.
گروه ج “C” (CFR، CIF، CPT، CIP)- فروشنده یا تولیدکننده مسئول تنظیم قرارداد است و هزینه حمل را گردن میگیرد ولیکن به محض بارگیری کالا دیگر مسئولیتی در قبال هزینههای مازاد یا تلف شدن کالا ندارد.
گروه د “D” فروشنده یا تولید کننده مسئول تمامی هزینهها و خطرهای مربوط به تحویل کالا به مقصد است. بیشترین مسئولیت به عهده فروشنده است.
گروه ه “E” ، قاعده (EXW) تنها اصطلاحی است که با استفاده از آن فروشنده یا تولید کننده میتواند کالا را در محل کار خود در اختیار خریدار قراردهد. کمترین مسئولیت بر گردن فروشنده است.
گروه و “F” (FCA، FAS، FOB) فروشنده یا تولیدکننده مسئول تحویل کالا به متصدی باربری است که خریدار معرفی کرده است.
As seen above, buyers should always pay attention to Incoterms when quoting delivery costs for any shipment type, whether by land, air or sea. Some Incoterms will place more responsibility on the seller, whereas others might seem attractive to the seller. In any case, it pays to be aware of possible delays in international shipments and always thinks of every scenario to find the best solution for you.
همانطور که در بالا میبینید خریدار باید همواره در هر نوع حملونقلی (زمینی، دریایی و هوایی) به هنگام گرفتن مظنه تحویل به اینکوترمز مربوطه توجه نماید. در برخی از قواعد بیشتر مسئولیت برعهده فروشنده است، در حالیکه، سایر قواعد اینکوترمز بیشتر به مذاق فروشنده خوش میآید. در هر حال میارزد که از تأخیرات ممکن در حملونقل بینالملل آگاه باشیم وهمواره به سناریوهای هر روزهای فکر کنیم که ممکن است برای شما پیش بیاید و راهکاری برای آن بیاندیشیم.
What do different Incoterms mean?
Now that we understand why Incoterms are important and how they are categorized and used, it is time to get into each of them specifically.
قواعد اینکوترمز گوناگون چه معنایی دارند؟
حال که متوجه اهمیت قواعد اینکوترمز و نحوه دستهبندی و کاربرد آنها شدیم، وقت آن رسیده است که هر یک از آنها را تک به تک بررسی نماییم.
Incoterms for all transportation modes (ocean freight, air freight, rail freight, road freight)
قواعد اینکوترمز قابل کاربرد برای تمامی شیوههای حملونقل (باربری دریایی، باربری هوایی، باربری ریلی، باربری جادهای)
These Incoterms will be familiar to any international logistics operators, merchants, manufacturers, exporters and importers. Each Incoterm is an abbreviation for the type of delivery contract. The following Incoterms 2020 apply to all transportation modes.
قواعد اینکوترمز برای تمامی متصدیان مدیریت باربری بینالملل، تجار، تولیدکنندگان، صادرکنندگان، واردکنندگان شناخته شده است. هر قاعده اینکوترمزی یک حرف اختصاری برای نوع قرارداد حمل است. قواعد اینکوترمز 2020 زیر برای تمامی شیوههای حملونقل کاربرد دارد.
EXW – Ex Works (named place of delivery) تحویل کالا در محل کار (ذکر نام محل تحویل)
The seller makes the goods available at their premises (معنی: محل کار) , but the buyer incurs all the risks of bringing the goods to the final destination. This term places the maximum obligation on the buyer and minimum obligations on the seller. EXW is regularly used when making an initial quotation for the sale of goods without any transportation costs included.
فروشنده کالا را در محل کار در اختیار خریدار قرار میدهد، ولیکن خریدار مسئولیت تمامی خطرهای آوردن کالا به مقصد نهایی را متحمل میشود. این اصطلاح بیشترین تعهد را بر گردن خریدار میگذارد و کمترین مسئولیت را بر گردن فروشنده است. معمولاً این اصطلاح زمانی استفاده میشود که بخواهند یک مظنه اولیهای از فروش کالا بگیرند، بدون آنکه هزینههای حملونقل را در نظر بیاورند.
If parties wish the seller to be responsible for loading the goods and bearing the risks and costs of loading, this must be made clear by adding concrete wording in the contract of sale.
چنانچه طرفین توافق کنند و فروشنده مسئول بارگیری کالا باشد ومسئولیت خطرات و هزینههای بارگیری کالا را متقبل شود، این توافق باید به شکل شفاف و با کلمات دقیق در قرارداد فروش قید گردد.
FCA – Free Carrier (named place of delivery) تحویل کالا در محل مقرر به حملکننده (ذکر نام محل تحویل)
The seller is responsible for loading the goods onto the buyer’s carrier if the delivery occurs at the seller’s premises. If the delivery occurs at any other place, the seller is deemed to have delivered the goods once their transport has arrived at the named place and the buyer is responsible for both unloading the goods and loading them onto their own carrier.
فروشنده کالا را به منظور صادرات ترخیص میکند و آن را در یک محل مقرر (همچون محل کار خود) تحویل میدهد. کالا را میتوان به متصدی باربری یا به شخص ثالثی تحویل داد که خریدار معرفی میکند. چنانچه تحویل در محل کار فروشنده رخ دهد، فروشنده مسئول بارگیری کالا بر روی وسیله حمل خریدار است. اگر تحویل در مکان دیگری رخ دهد، با وارد شدن وسیله حمل فروشنده به محل مقرر فرض بر آن گذاشته میشود که فروشنده کار تحویل را به انجام رسانده است و خریدار هم مسئول تخلیه و هم بارگیری کالا بر وسیله نقلیۀ خودش است.
CPT – Carriage Paid To (named place of destination) پرداخت کرایه حمل کالا تا مقصد (ذکر نام محل مقرر در مقصد)
The seller pays for the carriage of goods up to the named place in the destination country. But the goods are considered to be delivered when handed over to the first or main carrier. This means the risk transfers to the buyer upon handing goods over to that carrier at the place of shipment in the country of export. The seller has fulfilled their obligation when goods are handed over to the carrier, not when they reach the destination.
فروشنده هزینه باربری کالا تا محل مقرر در کشور مقصد را پرداخت میکند. ولیکن زمانی کالا را تحویل دادهشده در نظر میگیرند که کالا را دست به دست کردهاند و تحویل متصدی باربری اولیه یا اصلی دادهاند. این بدان معنی است که با واگذاری کالا به متصدی باربری در محل، بارگیری در کشور صادرکننده و مسئولیت خطرات به خریدار منتقل شده است. فروشنده زمانی تعهداتش به انجام میرسد که اختیار کالا را به متصدی باربری واگذار کند و نه زمانی که کالا به مقصد برسد.
The seller is responsible for origin costs, including export clearance and freight costs for the shipment to the named place of destination. This could be either the final destination such as the buyer’s facilities or a port of destination. This has to be agreed to by the seller and buyer, however.
فروشندگان مسئول هزینههای مبدأ، همچون ترخیص صادرات و هزینههای باربری به محل مقرر در مقصد است. این مقصد مقرر میتواند مقصد نهایی در تأسیسات خریدار یا یکی از بنادر مقصد باشد. ولیکن فروشنده و خریدار باید بر سر این قضیه به توافق برسند.
CIP – Carriage and Insurance Paid to (named place of destination)- پرداخت کرایه حمل و بیمه کالا تا مقصد (ذکر نام محل مقرر در مقصد)
Similar to CPT, except that the seller is required to obtain insurance for the goods while in transit. Under Incoterms 2020, CIP requires the seller to insure the goods for 110% of the contract value. Again, the seller has fulfilled his obligation when the goods are handed over to the carrier, not when the goods reach their destination. Risk transfers from the seller to the first carrier upon handing over the goods.
این اصطلاح شباهت زیادی به CPT دارد به غیر از اینکه فروشنده را ملزم به بیمه کالا به هنگام حملونقل میکند. تحت اینکوترمز 2020، اصطلاح CIP فروشنده را ملزم به بیمه کالا تا 110% ارزش اظهاری آن مینماید. باز هم در این قاعده، زمانی تعهدات فروشنده به انجام میرسد که کالا را در اختیار متصدی باربری قرار میدهند، و نه وقتی که کالا به مقصد میرسد. به محض واگذاری کالا مسئولیت خطر تلف شدن و آسیب دیدن کالا به متصدی باربری منتقل میشود.
DAP – Delivered At Place (named place of destination)- تحویل در محل (ذکر نام مقصد مقرر)
The seller’s obligation is fulfilled when the goods are ready for unloading onto the incoming transport at the specified destination. Buyer bears the costs and risks of unloading the goods and arranges import customs clearance and import taxes if necessary.
تعهد فروشنده زمانی به انجام میرسد که کالا آماده تخلیه از روی وسیله نقلیهای است که وارد مقصد مقرر شده است. خریدار هزینهها و مسئولیت خطر و تخلیه کالا را متقبل میشود و ترتیب ترخیص گمرک اجناس وارداتی و در صورت لزوم مالیات واردات را میدهد.
DPU – Delivered At Place Unloaded (named place of destination)- تحویل در محل بصورت تخلیه (ذکر نام محل مقرر در مقصد)
The seller is required to deliver the goods and unload them at the named place of destination. The seller covers all the costs of transport including export fees and carriage, unloading from the main carrier at the destination port and destination port charges and assumes all risk until arrival at the destination port or terminal.
فروشنده ملزم به تحویل کالا در محل مقرر در مقصد است. فروشنده تمام هزینههای حملونقل همچون تعرفههای صادراتی و باربری، تخلیه از وسیله حمل اصلی را در بندر مقصد و هزینههای بندر مقصد میپردازد. مسئولیت تمامی خطرات تلف شدن و آسیب دیدن را تا زمان رسیدن به مقصد یا پایانه میپذیرد.
The seller’s obligation is fulfilled once the goods are unloaded at a specified destination and carry risk until arrival at the destination port or terminal. All charges after unloading (for example, import duty, taxes, customs and on-carriage (معنی: حمل درونمرزی در کشور واردکننده) ) are to be borne by the buyer. However, it is important to note that any delay or demurrage charges at the terminal will generally be paid by the seller.
تعهدات فروشنده زمانی به انجام میرسد که کالا در مقصد مقرر تخلیه شود. تمامی تعرفههای بعد از تخلیه (به عنوان مثال تعرفههای واردات، مالیات، گمرک، حملونقل درون مرزی) بر عهده خریدار است. شایان ذکر است که هر نوع تعرفه تأخیر یا معطلی در پایانه عموماً به واسطه فروشنده پرداخت میگردد.
DDP – Delivered Duty Paid (named place of destination)- تحویل کالا در محل مقرر با ترخیص و پرداخت حقوقی و عوارض گمرک (ذکر نام مقصد)
The seller is responsible for delivering the goods to the named place in the country of destination and paying all costs in bringing goods to the destination (incl. import duties and taxes). The buyer is responsible for the unloading. Risk is transferred to the buyer at the delivery of the goods at the named place of destination.
فروشنده مسئول تحویل کالا به محل مقرر در کشور مقصد و پرداخت تمامی هزینههای مربوط به آوردن کالا به مقصد (همچون تعرفههای ورودی و مالیات) است. خریدار مسئول تخلیه است. با تحویل کالا در محل مقرر در مقصد مسئولیت خطرات به خریدار منتقل میشود.
DDP requires the seller to be aware of any duties, taxes and regulations in the buyer’s country and should thus be used with caution.
قاعده DDP فروشنده را ملزم به به دانستن هر گونه تعرفه، مالیات، مقررات کشور خریدار میکند، از اینرو باید با احتیاط به آن اندیشید.
قواعد اینکوترمز قابل استفاده برای حملونقل دریایی و حملونقل درون آبراهههای داخلی
چهار تا از قواعد اینکوترمز 2020 برای موارد حملونقل آبی کاربرد دارد.
شایان ذکر است که قواعد اینکوترمز عموماَ مناسب محمولههای داخل کانتینرهای باربری دریایی نیستند. این بخاطر آن است که نقطه انتقال خطر و مسئولیت لحظه قرارگرفتن کالا بر عرشه کشتی است و در صورتی که محموله داخل کانتینر باشد، دیگر ممکن نیست شرایط و وضعیت کالا را در این نقطه تأیید کرد.
FAS – Free Alongside Ship (named port of shipment)- تحویل کالا در کنار کشتی (ذکر نام بندر مقرر برای بارگیری)
تحویل محموله زمانی صورت گرفته است که کالا در کنار کشتی خریدار در بندر مقرر برای بارگیری قرار گیرد. این جمله حاکی از آن است که خریدار هزینه و مسئولیت خطر را از این لحظه متقبل میشود. قاعده FAS به صورت پیشفرض خریدار را ملزم به ترخیص کالا به منظور صادرات میکند. در توافقات بعدی، قرارداد فروش باید اصلاح گردد.
FOB – Free on Board (named port of shipment)- تحویل کالا بر روی عرشه کشتی (ذکر نام بندر مقرر برای بارگیری)
فروشنده مسئولیت تمامی هزینهها و خطرات را تا زمان بارگیری کالا بر عرشه کشتی متقبل میشود. ترخیص گمرگ صادرات کالا در کشور در حال حرکت جزو تعهدات فروشنده است.
CFR – Cost and Freight (named port of destination)- قیمت کالا و کرایه حمل تا بندر مقصد (ذکر نام بندر مقصد)
فروشنده کرایه حمل کالا را تا بندر مقرر در مقصد میپردازد. مسئولیت خطرها زمانی به خریدار منتقل میشود که کالا در کشور صادراتی بار کشتی شود.
فروشنده مسئول هزینههای مبدأ همچون ترخیص صادرات و کرایه حمل به بندر مقرر است. فرستنده مسئول تحویل به مقصد نهایی از بندر یا خرید بیمه نیست.
CIF – Cost, Insurance & Freight (named port of destination)- هزینه، بیمه، کرایه حمل (ذکر بندر مقرر)
تا زمانی که کالا از عرشه (انبار) کشتی در بندر مقصد تخلیه شود، بار مسئولیت بر دوش فروشنده است. فروشنده باید ترخیص گمرک، انتقال اصلی به بندر مقصد و بیمه کالا را به عهده بگیرد. تعهد تحویل فروشنده زمانی به پایان میرسد که کالا در اختیار متصدی باربری قرار گیرد.
نتیجه
قواعد اینکوترمز اطلاعات حیاتی پیرامون هزینهها و مسئولیتهای حمل بینالملل هستند. مهم است که هم به هنگام گرفتن مظنه قیمت از تاجر یا تولید کننده و هم به هنگام حملونقل و مدیریت خدمات به قواعد اینکوترمز توجه لازم مبذول گردد.
نداشتن شناخت لازم از قواعد اینکوترمز میتواند منجر به این شود که کالا به موقع به دستتان نرسد و درمقابل مجبور به پرداخت هزینههای اضافه شوید یا آخرین قسمت تحویل را خودتان سازماندهی کنید.
مقالات مرتبط
خدمات مرتبط
با سلام میخوام بدانم که آیا شما ترجمه متون تجاری هم انجام میدهید؟؟؟ با تشکر
با سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر عزیز، بله ترجمه متون تجاری هم ژذیرفته میشود.